«Η χρησιμότητα των αρχαίων ελληνικών σήμερα».

diadiktio-350x200 


Γιώτα Ιωακειμίδου

Σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη εποχή η μελέτη και η γνώση της αρχαίας ελληνικής γλώσσας και γραμματείας θεωρώ ότι επιβάλλεται. Ζούμε στην εποχή της τεχνολογίας η οποία δημιουργεί μεν γρήγορους αναγνώστες, αλλά τους λείπει η κρίση. Τα αρχαία ελληνικά σαν γλώσσα έχουν μαθηματική δομή και μπορούν να...
πλάσουν δυνατά μυαλά. Κατανοώντας και μαθαίνοντας κάποιος αρχαία ελληνικά αποκτά αναλυτική σκέψη και κριτική ικανότητα να κρίνει και να ερμηνεύει όσα συμβαίνουν γύρω του.
Τα προβλήματα της εποχής μας ήταν και προβλήματα της αρχαιότητας, γιατί όπως είπε και Θουκυδίδης στο προοίμιο του «εκείνα που μέλλουν κάποτε να ξαναγίνουν, όπως είναι στη φύση των ανθρώπων, ή τα ίδια ή παρόμοια» (1.22.4 τῶν μελλόντων ποτέ αὖθις κατά τό ἀνθρώπινον τοιοῦτον καί παραπλησίων ἔσεσθαι).
Αυτός που αποκτά κλασική παιδεία μπορεί πολύ πιο εύκολα να αντιμετωπίσει τα προβλήματα της εποχής μας, προβλήματα και της αρχαιότητος.
Η μελέτη των αρχαίων ελληνικών και από άποψη γλώσσας και περιεχομένου οξύνουν την κριτική ικανότητα, ακονίζουν το πνεύμα του και γίνεται ικανός να αντιμετωπίσει τους κινδύνους της εποχής μας, δηλαδή να μην γίνει άνθρωπος της μάζας, αλλά να γίνει πνευματικά ελεύθερος και να είναι σε θέση να κρίνει τα γεγονότα που συμβαίνουν γύρω του με τρόπο αντικειμενικό.
Η κριτική του στάση και σκέψη τον καθιστούν απρόσβλητο από τις ασθένειες του πολιτισμού μας, το άγχος, την μανία της κατανάλωσης και το κυνήγι της ευμάρειας. Το « μέτρον άριστον» γίνεται κανόνας ζωής σε ανθρώπους που έχουν βαθιά γνώση της κλασικής παιδείας.
Η αρχαία ελληνική γλώσσα είναι φορέας ενός πολιτισμού με άλλες αξίες που οδηγούν τον άνθρωπο της εποχής μας σε μια ισορροπία, τον βοηθούν να πάρει αποστάσεις από το σήμερα, πράγμα που τον απελευθερώνει.
Η σύγχρονη δουλεία είναι εντελώς διαφορετική από αυτήν της αρχαιότητας. Είναι η δουλεία στο κυνήγι της ευμάρειας και των υλικών αγαθών, το χάσιμο του μέτρου σε όλα.
Ο άνθρωπος σήμερα παρόλα όσα έχει κατακτήσει δεν είναι ευτυχισμένος, είναι δέσμιος των τεχνητών αναγκών που έχει δημιουργήσει και η ανάγκη να τα καλύψει τον κάνει ανικανοποίητο και δυστυχισμένο.
Μέσα από αυτό τον πολιτισμό προβάλλεται ο άνθρωπος σαν σώμα και σαν ψυχή, το σώμα δεν το απαρνιέται για να σώσει την ψυχή του, ούτε πουλάει την ψυχή του για την αποκλειστική χαρά του κορμιού του.
Σώμα και ψυχή βρίσκονται σε αρμονία. Η κλασική παιδεία πιστεύει στον άνθρωπο, δεν ζητεί να ασκήσει μόνον μια ικανότητα του ανθρώπου, αλλά να τον κάνει ικανό και δυνατό να στέκεται όρθιος στα δύσκολα.
Πιστεύω ακράδαντα ότι το σπάσιμο των δεσμών αυτής της δουλείας βρίσκεται μόνον στην κλασική παιδεία.
kentripotideas.blogspot.gr

You Might Also Like

0 σχόλια